منو با بوسه دعوت کن به آغوشی که رویامه

که وقتی با منی تنها همین جای جهان جامه

منو با بوسه دعوت کن به یک رویای طولانی

به یک آرامش مطلق به یک دریای طوفانی

یه امشب کامه دنیامو به کندوی عسل وا کن

می خوام برگردم از دنیا تو رو به من بغل وا کن

تو در من زندگی کردی تو این رویا رو می فهمی

خودت درگیر طوفانی تو این دریا رو می فهمی

دریا رو به قلبم دادی تو بندت بودم یعنی آزادی

بذار باور کنم هستی بذار برگردم از کابوس

بذار پیدا کنم ماه رو میون این همه فانوس

بذار فردای دنیامو به دستای تو بسپارم

واسه پروانگی کردن من این دستا رو کم دارم